„Szczyt” każdy może rozumieć inaczej i dla każdego może to znaczyć zupełnie coś innego,
ale ważne są tu dwa spostrzeżenia odnośnie wybitnych rodziców:
1. ZABIERAJĄ, czyli idą przed dziećmi, pociągają ich za sobą, a nie popychają ich tam, gdzie nigdy sami nie byli.
Dzieciom trudniej jest odkrywać nowe drogi, możliwości i zupełnie nowe i nieznane szczyty.
Wiele osób odczuwa lęk idąc tam, gdzie nigdy nie byli bez przewodników.
2. zabierają SWOJE dzieci, a nie tylko innych ludzi lub swój zespół.
Nie uważają się za wybitnych, tylko dlatego, że sami osiągnęli szczyt np. zawodowy lub górski.